زالو دارای سه فک یا ردیفهای ریز دندانی است؛ آنها روی پوست فرد نفوذ و ترشحات ضد لختهای خود را از طریق بزاق وارد بدن میکنند سپس به زالوها اجازه داده میشود خون را استخراج کنند البته این مقدار خون بسیار اندک است و برای هر زالو حدود ۱۵ میلی لیتر خواهد بود.
موقعیتهای متعددی وجود دارد که میتوان در آن از زالو به عنوان یک گزینه درمانی استفاده کرد؛ افرادی که ممکن است از این گزینه درمانی بهرهمند شوند شامل افراد در معرض خطرات ناشی از دیابت، افرادی دارای بیماری قلبی، افرادی که جراحی پلاستیک را انجام دادهاند، است.
این نوع درمان برای بهبود لختههای خونی و رگهای واریسی مورد استفاده قرار میگیرد. افرادی که کم خونی دارند، دچار لخته خون شده اند یا شریان هایشان مشکل دارند؛ کاندید مناسبی برای زالودرمانی نیستند؛ کودکان زیر ۱۸ سال و زنان باردار باید از انجام این روش درمانی خودداری کنند.